CHANGE-CAMPAGNE VOOR DE HUMANISERING VAN SEKSWERK
Met 696 bezoekers was SexWorks!?, een campagne in het licht van het CHanGE-project, een zeer geslaagd festival! Inspiratie voor SexWorks!? kwam vanuit de reizen die onze twaalf CHanGEmakers afgelopen zomer voor UCOS maakten om onderzoek te voeren naar organisaties die werken rond gendergelijkheid en rechtvaardige toegang tot seksuele en reproductieve gezondheid en rechten. Met een bagage vol verhalen over krachtdadige initiatieven en persoonlijke getuigenissen uit Oeganda, India en Cuba, legden ze een link met de context in België om zo diverse realiteiten te portretteren en taboes rond sekswerk te doorbreken.
De stigmatisering, het gebrek aan erkenning van de diversiteit en de weinige gesprekken mét sekswerkers leiden vaak tot heel wat moeilijkheden. Want sekswerk kent vele gezichten. Het kent een plaats achter neonrode glazen straten, maar ook achter webcams, escorte en seksuele dienstverlening. Sekswerkers kunnen vrouwen zijn, maar ook mannen en transgenders. Het werk kan een bewuste keuze zijn, maar kiezen is ook alleen mogelijk als iemand opties heeft (en die zijn er niet altijd).
Praat niet met ons, maar over ons
Aan de hand van een pop-up expositie, debat, filmavond en praatcafé schetsten de CHanGEmakers tijdens het SexWorks!?-festival een genuanceerd beeld van sekswerk in Oeganda, India, Cuba en België. Tijdens de openingsavond in de Ravensteingalerij lanceerde Lisette Ma Neza met haar hartverwarmende poëzie de pop-up expositie met een humanistische blik op sekswerk.
Een week later zorgden Prof. Magaly Rodriguez (KU Leuven), Katleen Peleman (GHAPRO), Daan Bouwens (UTSOPI) en Ida Dequeeker (Furia vzw) voor een brede blik op de sekswerksector tijdens het SexWorks!?-debat. Een belangrijke conclusie van het debat was dat als we sekswerk erkennen als een vorm van werk, het ook nood heeft aan een gepaste omkadering en een rechtvaardig beleid dat de mensenrechten van sekswerkers beschermt.
Tijdens de filmvertoning van de muzikale documentaire ‘Sexy Money’ (vpro 2014, Nederland/Nigeria) verdiepten we ons in het thema van gedwongen prostitutie en mensenhandel. Na de film was er plaats voor een nabespreking met drie panelleden waaronder commissaris Franz-Manuel Vandelook, groepschef van de cel mensenhandel met kennis van sekswerkers en hulpverleners uit de regio Brussel-Noord, Anna Erecinska van PAG-ASA vzw en regisseuse Karin Junger.
We sloten het SexWorks!?-festival af op de International Day to End Violence Against Sex Workers. Omdat er veel rapporten verschijnen over sekswerkers, maar vaak hun eigen stem niet gehoord wordt, organiseerden we een praatcafé met Belle (schuilnaam). Als ervaringsdeskundige sprak ze over haar dubbelleven als sekswerker, de stigma’s die ermee gepaard gaan en de zelfbeschikking over je eigen lichaam. Het was een oprecht en genuanceerd verhaal. Na Belle’s getuigenis zaten deelnemers in kleinere groepen samen om met elkaar in gesprek te gaan over de thematiek, een verrijking voor iedereen met of zonder mening over het containerbegrip sekswerk.
