Als een LGBTQI+-persoon in een westers land beslist dat het tijd is om zicht te uiten, dan wordt die persoon beschouwd als een mens die gelijk is aan alle andere burgers. Dat is in Libanon nog lang niet het geval. De Libanese grondwet verbiedt elke seksuele daad die als “tegennatuurlijk” wordt beschouwd en homoseksuele liefdesdaden worden door rechters als illegaal beschouwd.
Een queer identiteit moet in veel Arabische landen nog gevormd worden en dat komt niet door een gebrek aan moed of bewustzijn. In dit artikel getuigen Layane El Hajjar en Yasmina over de moeilijke verhouding tussen het uiten van hun seksuele oriëntatie en de voorzichtigheid die geboden is om over hun seksuele oriëntatie te spreken met hun gemeenschap in Libanon.
Onze lichting CHanGEmakers van 2019 ging vorige zomer op zoek naar verschillende organisaties en individuen die opkomen voor de rechten van LGBT+-personen. Ze trokken op onderzoeksreis naar Oeganda, Marokko en ook Libanon. Het resultaat van deze reis werd tot uiting gebracht in de Come In Out-campagne die ze in het najaar van 2019 lanceerde.
